ฐานเศรษฐกิจ: มองอินเดียใหม่ ตอน เมื่อคนอินเดีย เริ่มออกท่องเที่ยว
ช่วงหลังๆ ผู้เขียนเริ่มได้ยินเพื่อนในไทยพูดกันหนาหูว่านักท่องเที่ยวชาวอินเดียเพิ่มมากขึ้นทุกทีทำให้กลุ่มนักท่องเที่ยวฝรั่งผมทองดูจะทยอยเจือจางไป ความรู้สึกที่สังเกตได้นั้น มีตัวเลขยืนยันว่า พฤติกรรมการบริโภคของชาวอินเดียกำลังเปลี่ยนไปจริงๆ และประเทศไทยสามารถเป็นตลาดใกล้ชิดที่ดึงดูดให้ชาวอินเดียนึกถึงก่อนใคร
จากข้อมูลของ Centre for Information Research and Action ของอินเดีย สถิติการจับจ่ายใช้สอยเงินของชาวอินเดียเปรียบเทียบระหว่างปี ค.ศ. 1970 กับ ปี ค.ศ. 2010 แสดงนัยสำคัญต่อแนวโน้มความเติบโตด้านการบริโภคของคนอินเดีย ตัวเลขชี้ให้เห็นว่า คนอินเดียมีแนวโน้มจะใช้จ่ายมากขึ้นในการเดินทางท่องเที่ยวและการสื่อสารคมนาคม (เพิ่มขึ้นจาก 3% เป็น 17%) การบริการด้านการแพทย์และสุขภาพ (จาก 1.8% เป็น 4.1%) ในขณะที่ลดค่าใช้จ่ายด้านสิ่งจำเป็นต่างๆ เช่น อาหารและเครื่องดื่ม (ลดจาก 59.9% เหลือ 36.1%)
ได้มีข้อสังเกตจากข้อมูลเพิ่มเติมว่า แม้ค่าใช้จ่ายด้านสิ่งจำเป็นจำพวกอาหารจะลดลง แต่ประเภทของสินค้าที่ซื้อหาก็เปลี่ยนแปลงไปด้วย จากเดิมที่บริโภคธัญพืชและเมล็ดพืช (เช่น แป้ง ถั่ว) เป็นหลัก คนอินเดียหันมาใช้จ่ายมากขึ้นกับผลไม้ ผัก เนื้อสัตว์ และนม
แนวโน้มการใช้จ่ายอินเดียน่าจะเปลี่ยนรูปแบบอย่างหน้ามือเป็นหลังมือตามการขยายตัวของเศรษฐกิจและชนชั้นกลางที่มีรายได้สูง นักเศรษฐศาสตร์ของซิตี้ อินเดีย กล่าวว่า สภาวการณ์ดังกล่าวคล้ายคลึงกับเหตุการณ์เมื่อเศรษฐกิจสหรัฐอเมริกาขยายตัว ซึ่งแนวโน้มการใช้จ่ายจะแบ่งเป็น 3 ช่วง กล่าวคือ ขั้นที่หนึ่ง เมื่อรายได้ของคนเพิ่มขึ้นและสามารถใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยได้ การใช้จ่ายสินค้าอุปโภคบริโภคที่จำเป็นก็จะลดลง ขั้นที่สอง ค่าใช้จ่ายในสินค้าฟุ่มเฟือยต่างๆ จะเพิ่มขึ้น และขั้นสุดท้ายคือ การใช้จ่ายเพื่อซื้อประสบการณ์แปลกใหม่จะขยายตัว เช่น การท่องเที่ยวเป็นต้น และในกรณีของอินเดีย ก็มีแนวโน้มไปในทิศทางเดียวกัน
ทฤษฎีดังกล่าว อาจจะอธิบายการเติบโตในด้านการใช้จ่ายสินค้าฟุ่มเฟือย และการท่องเที่ยวของอินเดียได้ แต่อย่างไรก็ดี ในด้านการแพทย์และการพยาบาล อินเดียยังมีโอกาสเติบโตได้มากกว่า เนื่องจากการบริการทางการแพทย์ของรัฐบาลยังไม่ทันสมัย แม้จะมีมาตรฐานรับประกันคุณภาพของแพทย์ระดับโลก เช่น สถาบัน All India Institute of Medical Sciences (AIIMS) แต่สภาพการอำนวยความสะดวกที่ก้าวไม่ทันภาคเอกชน ก็ทำให้ชาวอินเดียยอมจ่ายเพิ่มขึ้นให้กับการบริการที่ดีกว่า
นอกจากการใช้จ่ายหลักๆ ในสินค้าเหล่านี้ แนวโน้มการใช้จ่ายของคนอินเดียที่อาจเติบโตได้มากขึ้นอีกก็รวมถึง ของแต่งบ้าน เสื้อผ้าและรองเท้า แต่ที่สำคัญคือคนอินเดียอยากเปิดหูเปิดตาและท่องเที่ยวในที่ต่างๆ ที่แปลกใหม่
แต่ท่านผู้อ่านเชื่อเถอะครับว่า เมื่อคนอินเดียเปิดหูเปิดตา พาครอบครัวไปเที่ยวต่างประเทศมากขึ้น ไปชมสินค้า ชิมอาหารต่างชาติมากขึ้น รสนิยมก็ย่อมจะต้องเปลี่ยนแปลง สินค้าและวัฒนธรรมต่างประเทศไม่ว่าอะไรเมื่อนำมาขายที่อินเดียแล้ว โดยเฉพาะสินค้ามีคุณภาพราคาไม่แพง คนอินเดียก็นิยมซื้อกันเป็นทิวแถว
สถิติของกระทรวงท่องเที่ยวอินเดีย คนอินเดียเดินทางออกไปเที่ยวนอกประเทศเพิ่มขึ้นทุกปี ย้อนหลังจากปี ค.ศ. 2010 ไป 14 ปี อัตราคนอินเดียเดินทางออกนอกประเทศเพิ่มขึ้นต่อปีโดยเฉลี่ยคือร้อยละ 9.4 และน่าจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยในปีที่ผ่านมา (2010) คนอินเดียเดินทางออกไปนอกประเทศจำนวนราว 12 ล้านคน
แต่เมื่อเทียบกับจำนวนคนอินเดียที่เดินทางในประเทศแล้ว มีอัตราการขยายตัวร้อยละ 12.7 มีจำนวนประมาณ 740 ล้านคนในปี ค.ศ. 2010 แสดงว่าคนอินเดียยังเดินทางภายในประเทศเยอะกว่าไปนอกประเทศ
การเดินทางภายในอินเดียคือเสน่ห์ แม้ว่าอุตสาหกรรมการบินในประเทศจะพัฒนาขึ้น แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังนิยมเดินทางโดยทางรถไฟ ซึ่งประหยัดและมีเส้นทางไปทั่วถึงทั้งประเทศ การเดินทางโดยเครื่องบินจะเป็นที่นิยมเฉพาะนักธุรกิจ คนทำงาน และกลุ่มคนที่อยู่ในเมืองเท่านั้น
แนวโน้มต่อไป ทางเลือกการเดินทางของคนอินเดียมีโอกาสจะขยายไปต่างประเทศมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะคนอินเดียเริ่มบริโภคสื่อต่างประเทศ เห็นได้จากแผงหนังสือ นิตยสารเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในต่างประเทศที่เริ่มมีมากขึ้น
โอกาสที่ไทยจะเป็นเจ้าภาพที่ดี ต้อนรับมิตรจากชมพูทวีปที่มาเยือน ให้เขาบอกกันปากต่อปากถึงความมีอัธยาศัยของคนไทย คงจะทำให้คนอินเดียที่พร้อมจะจ่ายเงินซื้อประสบการณ์ใหม่ๆ ไม่มองข้ามไทยในฐานะเป้าหมายลำดับต้นๆ หากเขาจะไปหาประสบการณ์ในต่างแดน
แล้วพบกันใหม่สัปดาห์หน้านะครับ หากคิดถึงกันรอไม่ไหว เชิญแวะมาเยี่ยมกันได้ที่ www.thaiindia.net ครับ
คณิน บุญญะโสภัต
เรื่องใกล้เคียง
มองอินเดียใหม่ (ตอน 1) เปิดตัวคอลัมน์มองอินเดียใหม่
มองอินเดียใหม่ (ตอน 2): งมขุมทรัพย์กับพิธีกรรมของชาวอินเดีย
มองอินเดียใหม่ (ตอน 3): เปิดเสรีธุรกิจค้าปลีก หนังยาวที่ไทยอย่ามัวแต่รอดู
มองอินเดียใหม่ (ตอน 4): เมื่อชาวอินเดียเปลี๊ยนไป๋
มองอินเดียใหม่ (ตอน 5): ขุมทองยางไทยกับตลาดกำลังโตในอินเดีย
มองอินเดียใหม่ (ตอน 6): เอกชนไทยบุกอินเดีย ภาครัฐช่วยได้ตรงไหน
มองอินเดียใหม่ (ตอน 7): มองอินเดียเพียงด้านเดียว ปิดโอกาสรู้จักโลกครึ่งใบ
มองอินเดียใหม่ (ตอน 8): การบริหาร Mr. & Mrs. Right หนึ่งตัวแปรสำคัญทำธุรกิจในอินเดีย
มองอินเดียใหม่ (ตอน 9): เบียร์ไทยที่ไปไกลทั่วโลก แต่มาไม่ถึงอินเดียซะทีเดียว
มองอินเดียใหม่ (ตอน 10): โอกาสรวยกับร้านอาหารไทยในอินเดีย
มองอินเดียใหม่ (ตอน 11): ทำการบ้านล่วงหน้า กับดิวาลี ปีใหม่อินเดีย
มองอินเดียใหม่ (ตอน 12): Destination Thailand ย้ำความนิยมไทยในอินเดีย
มองอินเดียใหม่ (ตอน 13): จับตามองการมาของ “สตาร์บัคส์” ศึกล้มเจ้า (ถิ่น) หรือไม้ประดับเศรษฐีอินเดีย
มองอินเดียใหม่ (ตอน 14): ควันหลง Destination Thailand 2011